Neden ?

     İnsanlar neden şerefsizdirler ki ?

Örneğin; öğretmenler. Annen. Baban. Arkadaşların. Sevgilin.

Durumlar çok karışıktır, ve asla dışarıdan göründüğü gibi değildir aslında. Ben bunu çok iyi anlıyorum şu anda. Eskiden, eski Cadı yani, bunu asla kabul etmez, her şey göründüğü gibidir, insanlar abartır falan diye felsefe yapardı burada. Ama değil artık, onlar eskidi.

En baş örnek, ben. Kendimden biliyorum. Hayat benim için, belki herkese karşı olduğundan çok çok daha zor görünüyor.. Kendini öyle göstermek istiyor bana. Ne diyelim, söyleyecek bir şey yok. Piç.

İnsanlar her şeyin en iyisini, en düzgününü, ve en güzelini istiyorlar. Ama o mükemmellikler, o inanılmaz güzellikler o hale gelene kadar ne kadar aşamadan geçiyorlar, bundan bihaberler. Ve bilmek de istemiyorlar, çünkü düşünmüyorlar. O onların görevleri değil, senin görevin. Ve onlar, asla seni düşünmez.  Onlar her zaman kendini, ve en kısa yol hangisi diye düşünürler. Aslında kendileri bile düşünmezler, başkasına düşündürtürler. Sekreterlerine filan mesela. Bizim evde de patron babam, sekreter annem oluyor. Kararları en küçük ayrıntılarına kadar annem düşünüyor, imzayı babam atıyor sadece. 

Bu yazımın başında zorluklardan, benim hayatımın zorluklarından bahsettim. Oradan başlayayım en iyisi.

     Benim ailem, pardon, yanlış giriş oldu.

     Benim babam, at gözlüklerini takmış giden, asla yenilikçi olmayan, kendi kurallarıyla hareket etmeyi seven, pis, yararsız, kendi başına ve rahat bir adamdır.

     Benim annem ise, mükemmeliyetçi, balık hafızalı, armut kafalı, ve aynen at gözlüklerini takıp giden, -güya- dürüst, narsist, faşist, gavurun teki. Orospu.

Şu anda gözlerini fal taşı gibi açtın bana bakıyorsun değil mi? Pardon, bana değil, yazılarıma.

Ve büyük ihtimalle bana akıl vermek için yorum olarak "Postunu beğendim tatlım fakat annene öyle çirkin kelimeler kullanmamalısın, hiç yakıştıramadım sanaaa. Öpüyorum, baaaay." yazacaksın.

Hah, yanlış anlama sakın. Ergen falan değilim. Öyle garip komplekslerim yok yani.

     Neyse, aile konusuna geri dönüyorum. Benim annem gerizekalının teki.

Bugün babama benden yakındı yine. Neymiş efendim ? Ben sınav tarihlerini hanımefendiye söylememişim! Oh, çok çok özür diliyorum Majesteleri, lütfen bağışlayın! Amacın ne kadın senin? Beni öldürmek mi? Ulan sınav tarihlerinden giriyoruz olaya, Münevver Karabulut'tan çıkıyoruz anasını satayım! Babam da eskiden tarihler deftere yazılıyordu ona ne oldu falan dedi. Gerizekalı. İstersen beslenme çantası falan da götüreyim okula böyle Barbie'li ha babacığım ? İster misin ? Gerçi istediğin şey bu, beni rezil etmek. Biliyorum. Ama belli etme be şerefsiz!

     Bu sene karnede 1 tane bile 1 getirirsem, sonum annemin sevgi dolu kucağı gencolar!

İşin en kötü tarafı da şu, yarın dershaneye seneye de kaydolanlar için bir ölçek sınavı mı ne yapılacakmış. Bir tane de Mayıs'ın başında olan var. Paralı o ama, 5 lira mıymış neymiş! Ben de asmak için anneme "Paralı o anne! Hem Figen Hoca istemeyen gelmesin, keyfiniz bilir dedi!" dedim. Ne yapayım aklıma o geldi. Mesajda da katılım zorunludur yazıyormuş. Annem "Aaaa, ama katılım zorunluymuuuuş!" deyince ben hemen, "Ama zorunlu da, şey, değil aslında, yani şey, Figen Hoca dedi ya!" dedim hemen. Annem de yedi. Yarın dershanenin taksitini yatırmaya gidecek, ve Figen Hoca'ya soracak. Neyse, iki tane dua edeceğiz bu postun sonunda gencolar.

1.'si-) Dayak yemeyeyim.

2.'si-) Sınav 4.15'te. Umarım annem o saatten geç gider ve sınava gitmek zorunda kalmam!

Double dua-) İnşallah karnemde 1 getirmeeeeeeeem!